Sołtys
Andrzej Cholewa
Szybko rozwijająca się miejscowość położona przy drodze powiatowej Lubin – Rudna. Uzbrojone tereny pod budownictwo jednorodzinne przyciągają tutaj osoby szukające ciszy, spokoju i dobrego miejsca do życia. We wsi mieszka 282 mieszkańców.
Jak sama nazwa wskazuje, u zarania dziejów miejscowości Mleczno leży, a może raczej należałoby powiedzieć – płynie – mleko. Trudno jednak dojść, co konkretnie przyczyniło się do nadania tego akurat miana.
Według niektórych historyków wieś otrzymała przywilej osadniczy dla rzemieślników od księcia Konrada Głogowskiego, a zatem już w XIII wieku. Po raz pierwszy zniemczona później słowiańska nazwa Mlezno pojawia się w dokumentach z 1327 r. Wtedy to w dokumencie oficjała Konrada z Wrocławia wymieniony był po raz pierwszy niejaki Petrus, proboszcz kościoła pw. św. Wojciecha w Mlecznie. Parafia ta była pierwotnie obsługiwana przez wrocławski klasztor św. Wincentego, ale bardzo wcześnie, około 1520 r., kościół został przejęty przez ewangelików; wkrótce też założono przy nim szkołę. Na przestrzeni wieków wieś nosiła miana Mlietsh, Mlietsch i Mlitsch.
Pierwszymi znanymi właścicielami wsi i dóbr rycerskich była rodzina von Luck. Po nich wieś i dobra przejęli von Czettritzowie. Potomkowie barona von Czettritza zainteresowani byli jednak karierą wojskową, sprzedali więc posiadłość niejakiemu Stahnowi. Od 1830 r. Mleczno należało kolejno do pani Bar, porucznika Stahna i rodziny Ellwitz. Pod koniec XIX wieku majątek przeszedł w ręce Georga Eberharda, udziałowca cukrowni w Głogowie i mleczarni w Rudnej. Po nim rezydował tu Paul Stephan, a ostatnią przedwojenną właścicielką majątku była Cläre Scheibler. Tuż przed wybuchem II wojny światowej wieś zamieszkiwało 420 osób, które miały do dyspozycji… 231 numerów telefonicznych.
Oprócz dóbr szlacheckich we wsi istniały też dobra dominialne, o nieco mniejszym niż poprzednio areale, zlokalizowane przy tzw. folwarku górnym (Oberhof), na południowo – zachodnim krańcu wsi.
Historyczne budowle niestety nie przetrwały do naszych czasów. Zniknął kościół z przyległym doń cmentarzem. Na jego fundamentach powstała kaplica mszalna, rozbudowana w 1988 r. do postaci niewielkiego kościółka przypisanego do parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Nie zachował się też pałac. Oba folwarki, w szczególności szlachecki, zostały zdegradowane. W obiektach po dawnym PGR działa prywatne gospodarstwo rolne. Na uwagę gości odwiedzających Mleczno zasługuje okazały pomnik przyrody – dąb szypułkowy o obwodzie 450 cm.
