Atrakcje turystyczne

Ratusz, wzniesiony w latach 1770-1773 z inicjatywy króla pruskiego Fryderyka II Wielkiego, został częściowo zniszczony w okresie II wojny światowej. Po 1945 r. budynek rozebrano, a w jego miejscu zaaranżowano skwer z fontanną. Ratusz odbudowany został w latach 90. z nawiązaniem do jego pierwotnego wyglądu. Obecnie jest on siedzibą władz Gminy Rudna.

Kościół wzniesiono w latach 1417-1500, a jego patronką była początkowo św. Katarzyna. Od XVI wieku do 1694 roku oraz w latach 1707-1945 należał on do ewangelików, do 1956 roku katolików, a od tamtego czasu pełni funkcję cerkwi prawosławnej. Świątynia, z nawą główną i prezbiterium ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym, reprezentuje architekturę późnego gotyku. Na jej zewnętrznych ścianach zachowały się epitafia z XVII, XVIII i XIX wieku, z których część została przeniesiona ze zrujnowanego kościoła w Starej Rudnej. We wnętrzach znajduje się ozdobna ściana z ikonami, na której zachowały się części ołtarza głównego z czasów baroku i ambony z II połowy XVII wieku.

Chobieński kościół pod wezwaniem św. Piotra i Pawła wybudowany został na przełomie XV i XVI wieku. W latach 1584-1587, z inicjatywy Georga von Kottwitza – dawnego właściciela Chobieni, przeszedł zasadniczą przebudowę. Kościół przeszedł przebudowę również 1780 roku, odrestaurowano go w I połowie XIW wieku, a także w 1960 roku – po zniszczeniach z czasów zakończenia II wojny światowej. Gotycka świątynia, zlokalizowana na wysokiej skarpie nad Odrą, dysponuje zabytkową chrzcielnicą z 1587 roku oraz płytami nagrobkowymi z XVI wieku. Na zewnętrznych ścianach kościoła znajdują się również epitafia z końca XVI wieku.

Neogotycka świątynia została wybudowana w latach 1859-1862, na potrzeby katolickiej wspólnoty w Rudnej, której kościół – obecnie cerkiew prawosławną – w 1707 roku przejęli protestanci. W czasach barku miejsca do odprawiania katolickich nabożeństw, tę funkcję pełnił stary ratusz. We wnętrzach kościoła zachowały się elementy wyposażenia, pochodzące z okresu jego budowy.

Neogotycki, jednonawowy kościół św. Michała Archanioła w Olszanach pojawił się w dokumentach historycznych już w 1376 roku. Jego najstarszą częścią jest bryła korpusu nawowego, pochodząca z 1500 roku. Z czasów XIX-wiecznej modernizacji świątyni, pochodzą wieża, przybudówki, a także ozdobny schodkowy szczyt wschodni. We wnętrzach kościoła zachowało się również skromne wyposażenie barokowe z XVIII wieku, a na zewnątrz budowla otoczona jest starym cmentarzem oraz kamiennym murem. Na cmentarzu zachował się zabytkowy krzyż z 1890 roku i nagrobki z lat 1950-1963.

Pierwsze wzmianki o zamku pochodzą z XIII w. Pierwotną budowlę, która wzniesiona została w pobliżu obecnego pałacu, ufundował Henryk Brodaty, a miała ona najprawdopodobniej charakter obronny. Zamek w obecnej bryle przeszedł liczne przebudowy i zmiany elementów architektonicznych. W 1583 r. dwór przebudował i zaaranżował w renasansowym klimacie Georg von Kottwitz, a dominowały w nim malowidła ścienne z herbami rodów. W 1772 r. pałac spłonął, jednak został odbudowany, nie tracąc dawnego charakteru. Obecnie jest 4-skrzydłową budowlą z dziedzińcem i pozostałościami renesansowej bramy. Zachowały się też granice przypałacowego parku, w którym mieściły się ogrody barokowe, aleje drzew oraz fontanna.