Kębłów

Sołtys

Marta Staszewska

To mała wieś, otoczona polami uprawnymi, z wyjątkowymi krajobrazami na okoliczne lasy. Na jej terenie zlokalizowany jest cmentarz prawosławny, należący do oddalonej o 2,5 km Parafii św. Kosmy i Damiana w Studzionkach. Przez wieś prowadzi również szlak rowerowy „Mała pętla po Wzgórzach Dalkowskich”, liczący 35 km, a sama miejscowość skupia obecnie 145 mieszkańców.

HISTORIA

Historia tej miejscowości przypomina dzieje innych wsi gminy Rudna. Ulokowany około 1289 r. na prawie niemieckim Kębłów wcześniej był częścią majątku klasztoru cystersów w Trzebnicy.

Jeśli wierzyć językoznawcom, nazwa wsi pochodzi od staropolskiego odpowiednika słowa „karmić” – „kębłać”. Jej niemieckie wersje (m.in. Cambilwitz i Camelwitz) powstały na bazie starszej, polskiej nazwy, która według najdawniejszych dokumentów brzmiała Comorovo (1267 r.).

I jak w przypadku wielu innych osad, Kębłów często zmieniał właścicieli. Pierwszymi znanymi z nazwiska byli von Braunowie (1591 – 1647 r.). Po nich dwa już istniejące wtedy folwarki przejęli panowie von Sack i von Rothkirch. Długą listę rezydentów tworzą również przedstawiciele rodów: von Langenau, von Briesen, von Hoffstädt, von Kottwitz, von Prittwitz, von Dohna, von Bielau, von Biele, von Massow, von Mutzenbecher i Schaff.

Właścicieli zmieniał też miejscowy kościół z XIV w. Pierwotnie użytkowali go katolicy, od 1520 r. protestanci, po czym pod koniec XVII w. znów trafił w ręce katolików. Znamy jego dzieje, ale niewiele wiemy na temat jego architektury – drewniana świątynia, stojąca prawdopodobnie w centrum wsi, została rozebrana na przełomie XVII i XVIII w. W 1719 r. wierni wznieśli zbór, obok którego stanęła dzwonnica. Oba budynki były drewniane i sto lat później spłonęły. Kościół odbudowano w 1829 r., ale i on nie przetrwał zbyt długo. Wojenne zniszczenia były zbyt duże i w 1945 r. został ostatecznie rozebrany.

Ciekawym momentem w dziejach Kębłowa był rok 1759 r. – majątek objął wtedy Karl Emanuel von Hoffstädt, który założył tu… fabrykę fajansu. Niestety, to odważne przedsięwzięcie upadło z powodu zbyt wysokiego kosztu przywożenia z daleka materiałów. Kębłów na powrót stał się miejscowością rolniczą, w której jeszcze przed II wojną światową prowadzone były hodowle rasowych koni i rasowego bydła.

Od końca XVIII w. we wsi znajdowały się dwa folwarki. Do naszych czasów przetrwały resztki zabudowy tylko jednego z nich. Związana z majątkiem szlachecka rezydencja powstała co najmniej pięćset lat temu. W XIX w. był to już typowy dla tamtego okresu pałacyk, który niestety również uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Na jego miejscu w latach 50. powstały nowe, jednorodzinne domy mieszkalne.

Tym, co pozostało z dawnych czasów, jest zabytkowy park dworski, założony w drugiej połowie XIX w. Do dziś zachowały się obsadzone drzewami tarasy ziemne z betonowymi schodami, staw i ogrody użytkowe. W pobliżu miejsca, gdzie kiedyś stał pałac, rosną pamiętające go jeszcze drzewa, w tym lipa – pomnik przyrody.